بیوگرافی نیکلاس کیج

تصاویر و زندگی‌نامه نیکلاس کیج

نیکلاس کیج توانست پاداشٔ اسکار بهترین هنرپیشه نقش بازي كردن اول مرد، یک پاداش گولدن گلوب و یک پاداش انجمن هنرمندان فیلم را به خاطر بازي در فیلم ترک لاس وگاس به دست آورد.

خلاصه از زندگی‌نامه نیکلاس کیج

نام اصلی: نیکلاس کیم کاپولا

زادروز: ۷ ژانویهٔ ۱۹۶۴

مکان تولد: لانگ بیچ، کالیفرنیا، آمریکا

ملیت: آمریکایی

شغل: هنرمند، تهیه کننده و کارگردان

سالهای پرکاری: ۱۹۸۱–اکنون

همسر( ها):

پاتریشا آرکت ( ۱۹۹۵–۲۰۰۱)

لیسا مری پرسلی( ۲۰۰۲–۲۰۰۴)

آلیس کیم ( ۲۰۰۴–۲۰۱۶)

اندازه فرزند:  ۲ پسر

زندگی‌نامه نیکلاس کیج

نیکلاس کیم کاپولا (Nicolas Kim Coppola)( متولدٔ ۷ ژانویهٔ ۱۹۶۴) که اغلب با نام هنری نیکلاس کیج  شناخته می شود، هنرمند، تهیه کننده و کارگردان معروف آمریکایی میباشد.

نیکلاس کیج در لانگ بیچ در کالیفرنیای به دنیا آمده میباشد. پدرش آگوست کوپولا، پروفسور ادبیات و مادرش جوی فوگلزانگ، رقصنده و طرح‌ریز رقص. او مسیحی کاتولیک میباشد.

پدر نیکلاس کیج از تبار ایتالیایی و مادرش آلمانی- لهستانی میباشد. پدر پدر بزرگ نیکلاس کیج از مهاجرانی ایتالیایی میباشد که به آمریکا آمده میباشد. عموی نیکلاس، فرانسیس فورد کوپولا کارگردان سریال فیلم های پدرخوانده میباشد. گفتنی میباشد که« رومن کوپولا» پسرعموی او و سوفیا کوپولا دخترعمویش هستند. دو برادر نیکلاس هم با نام های« مارک کوپولا» و« کریستوفر کوپولا» در نیویورک برنامه های رادیویی ایفا می کنند.

ازدواج و فرزندان نیکلاس کیج

نیکلاس کیج در سال 1988 با کریستینا فولتن ازدواج کرد، این زوج یک فرزند پسر به نام وستون کوپولا کیج دارند که خواننده و هنرمند میباشد.

نیکلاس کیج در سال 1995 با پاتریشیا آرکت ازدواج کرد، این زوج در سال 2001 طلاق گرفتند.

نیکلاس در سال 2002 با لیزا ماری پریسلی، دختر الویس پریسلی ازدواج کرد اما در سال 2004 از هم سوا شدند.

بعد از آن نیکلاس کیج در سال 2004 با یک پیشخدمت به نام آلیس کیم ازدواج کرد، این دو یک پسر به نام کال-ال (زاده سال 2005) دارند. این زوج در سال 2016 از هم سوا شدند.

بهترین فیلم های نیکلاس کیج

جوایز نیکلاس کیج

نیکلاس کیج توانست پاداشٔ اسکار بهترین هنرپیشه نقش بازي كردن اول مرد، یک پاداش گولدن گلوب و یک پاداش انجمن هنرمندان فیلم را به خاطر بازي در فیلم ترک لاس وگاس به دست آورد. پس از این اتفاق بود که با حضور در فیلم های مشهوری مشابه تخته‌سنگ( ۱۹۹۶)، دگرگونی چهره( ۱۹۹۷)، هواپیمای محکومین( ۱۹۹۷)، شهر فرشته ها( ۱۹۹۸) و گنجینه ملی( ۲۰۰۴) به معروفیت بسیاری دست یافت.  نیکلاس کیج به خاطر ایفای نقش بازي كردن در فیلم اقتباس پیروز شد برای بار دوم نامزد دریافت پاداش اسکار شود. او همچنين در سال ۲۰۰۲ فیلم خود را با نام سانی کارگردانی کرد که به همین علت نامزد دریافت پاداش ای از جشنواره فیلم آمریکایی دوول( در فرانسه) شد.

مصاحبه ای خواندنی با نیکلاس کیج

شما در کودکی در بین افراد مرفهی زندگی می کردید ولی وضع مالی متوسطی داشتید؛ درست میباشد؟

پدرم یک پروفسور بود و در ایالت کالیفرنیا تعلم میکرد و کتاب می نوشت. همیشه زندگی متواضعانه ای داشت. ما در نزدیکی حومه بورلی هیلز زندگی می کردیم، درست کنار یک نمایندگی پورشه. من با اتوبوس به مدرسه می رفتم و خيلي از بچه های ديگر با گریخته و مازراتی به مدرسه می آمدند. چون نام خانوادگی ام کوپولا بود، بقیه قضاوت های اشتباهی درباره وضعیت مالی ام داشتند. من از این مسأله ناراحت بودم و درست مشابه سایر جوانان، دوست داشتم جلب توجه کنم.

خودت هم می دانی که شایعات بسياري در مورد ورودت به سینما و نحوه هنرمند شدنت سر زبان هاست. بهتر نیست الان به این شایعات سرانجام دهی؟

پس از بیماری مادرم و بستری شدن او در بیمارستان، همراه با پدرم به سان فرانسیسکو آمدیم، با تماشای فیلم« شرق بهشت» ساخته« الیا کازان»، جذب و شیفته شخصیت بازیگری« جیمز دین» شدم. همان دوران آرزو کردم ای کاش من هم یک هنرپیشه بودم. زیرا اندیشه می کردم بازیگری آسان ترین و بهترین راه برای جلب نظر دیگران و راه یافتن در دل مردم میباشد. پانزده ساله بودم که داخل کنسرواتور جوانان سان فرانسیسکو شدم. پس از آن هم به دبستان« بورلی هیلز» ر فتم. در شانزده سالگی فیلم تلویزیونی« بهترین زمان ها» را بازي کردم، البته در یک نقش بازي كردن زیاد کوتاه. به نظر خودم این فیلم بدترین تاثیر تلویزیونی من میباشد. سپس مسیر پرسنگلاخ بازیگری، برای حضورم در فیلم های سینمایی هموار شد. اندیشه می کنی اکنون توانستم به شایعاتی که درباره بازیگری ام وجود دارد جواب دهم؟

خودت هم به خوبی می دانی که امروزه، در لیست بهترین ستاره های پولساز هالیوود جای داری. دوست دارم بدانم نگاهت به بازیگری آن هم با توجه به معروفیت بسیاری که داری چطور میباشد؟

من بارها شهرتم را، برای کسب اعتبار بازیگری به خطر انداخته ام. تنها به این خاطر که تغییرناپذیر کنم به معنای واقعی یک هنرپیشه پیشه ای هستم. به عقیده من معروفیت، شهرت و جذابیت باید با وظیفه شناسی همراه باشد. هنوز از خاطر نبرده ام که برای بازي در فیلم« بردی» و در نقش بازي كردن یک به‌جامانده جنگ و مجروح جنگ ویتنام، پنج هفته پایان با صورت باند پیچی شده زندگی کردم. از هر جهت آرواره هایم یک دندان کشیدم و هفت کیلو وزن کم کردم.

در فیلم« بوسه خون آشام » هم ترجیح دادم به جای خوردن تخم مرغ خام، یک سوسک زنده را ببلعم. چون می خواستم به احساس درستی از نقش بازي كردن برسم و آنرا باور کنم. هنوز هم حاضرم برای دستیابی به یک نقش بازي كردن سرشار از احساس زندگی، پایان مرزها را پشت سرم بگذارم تا بگویم:« هیچ غیرممکنی، برای یک هنرمند پیشه ای وجود ندارد. تنها همین!»

معمولاً تو نقش بازي كردن مردم های بی ثبات و یکم مجنون را بازي می کنی و گاهی مردم اندیشه می کنند که داری زیاد ه روی می کنی. نظرت درباره این شخصیت ها چیست؟

خيلي وقت پیش با خودم پیمان بستم که تنها به دنبال بازي در نقش بازي كردن های معمولی نروم. البته بعضی اوقات بازي در این نقش بازي كردن ها را دوست دارم، مثل فیلم« جو» Joe، ولی دوست داشتم جنبه دیگری از بازي هایم را هم به نمایش بگذارم. من به برابری هنری عقیده دارم، اینکه بتوان اثری را که در قالب هنرهای مختلف به نمایش گذاشت؛ بنابراین دوست داشتم که کمی غیرعادی باشم.

نظرت در خصوص اینکه مخاطبان فیلم هایت اغلب آنرا در منزل و نه در سینما می بینند چیست؟

من حقیقتی را فهمیده ام. اینکه یک خانواده با کودکان بخواهند همه برای دیدن فیلم به سینما بروند، تجربه گرانی میباشد. باید بلیط و پاپ کورن و شکلات بخری و تقریبا نزدیک به ۱۰۰ دلار هزینه یک سینما رفتن می شود. میتوان به جای هزیننه کردن صد دلار برای یک شب، سیستم نمایش خوبی برای منزل خرید و در منزل خود و با استراحت هرچه دوست داری نظاره کنی. بنظر من این راهی میباشد که در سال های آینده بیشتر فیلم ها پیش می گیرند.